بسم رب المنتظر المهدی

با سلام خدمت دوستان، مدتی به دلیل مناسبتهای خاص ایام بحث اصلی که همون بحث فلسفه آفرینش بود رو به تاخیر انداختیم و امروز بحث رو ادامه میدیم. انسان خلق شده برای عبادت که لازمه عبادت کسب معرفته. داشتیم شرایط کسب معرفت صحیح رو بیان میکردیم و صحت معرفت و تسلیم بودن محض رو بیان کردیم. امروز به محبت میرسیم! بله تسلیم شرط محبته و محبت لازمه ایمان. یکی از اثرهای تسلیم ، پیدا شدن حالت محبت نسبت به اهل بیت علیهم السلام در قلب انسانه و این یکی از نشانه‌های اهل معرفت در زمان غیبت شناخته میشه. در اهمیت محبت اهل بیت علیهم السلام همین بس که اساس و پایه اسلام بیان شده (دوستانی که تازه به جمع ما پیوستند میتونند آرشیو فلسفه آفرینش رو مطالعه کنند)

امام صادق علیه السلام میفرمایند: هرچیزی پایه و اساسی دارد و اساس اسلام محبت ما اهل بیت میباشد.(1) برای همینه که در روایات ما محبت به اهل بیت رو بالاترین و با فضیلت‌ترین عبادات معرفی میکنند چنانچه امام صادق علیه السلام میفرمایند: بالاتر از هر عبادتی ، عبادتی است و محبت ما اهل بیت برترین عبادتهاست.(2)

بحث محبت فکر میکنم چند پست نیاز داشته باشه که اگه با هم باشیم قطعا شاکر این بزرگترین نعمت خداوند (محبت اهل بیت علیهم السلام) خواهیم شد. اساس اسلام محبت و ولایت اهل بیت علیهم السلام است که با ولایت و محبت امیرالمؤمنین علی علیه السلام آغاز میشه و با ولایت و محبت حضرت حجت روحی فداه به کمال میرسه. پیامبر اکرم(ص) در روایتی که همه امامان را معرفی میکنند در خصوص قبول ولایت امام زمان میفرمایند: هرکس دوست دارد خدا را ملاقات کند درحالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد ، پس ولایت حجت صاحب الزمان منتظر را بپذیرد.(3) بنابراین بدون محبت امام غایب نمیشه به ایمان کامل دست یافت. پیامبر در ادامه همون روایت میفرمایند: پس اینها(ائمه) روشنایی بخش در تاریکی و پیشوایان هدایت و نشانه های تقوا هستند. هرکس آنان را دوست بدارد و ولایتشان را بپذیرد ، من در پیشگاه الهی بهشت را برایش ضمانت میکنم.

خوب چه مژده ای بالاتر از این؟؟ اما! محبت هم مثل ولایت از عنایات خداوند محسوب میشه. حالا ما چه باید بکنیم که لایق این محبت باشیم؟ انشاءالله در پست آینده بهش میپردازیم.

1) لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ أَسَاسٌ وَ أَسَاسُ الْإِسْلَامِ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ(اصول کافی جلد2 صفحه 46)

2) إِنَّ فَوْقَ کُلِّ عِبَادَةٍ عِبَادَةٌ وَ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ أَفْضَلُ عِبَادَةٍ(بحارالانوار جلد27 صفحه91)

3) مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَلْقَى اللَّهَ وَ قَدْ کَمُلَ إِیمَانُهُ وَ حَسُنَ إِسْلَامُهُ فَلْیَتَوَلَّ الْحُجَّةَ صَاحِبَ الزَّمَانِ الْمُنْتَظَرَ فَهَؤُلَاءِ مَصَابِیحُ الدُّجَى وَ أَئِمَّةُ الْهُدَى وَ أَعْلَامُ التُّقَى مَنْ أَحَبَّهُمْ وَ تَوَلَّاهُمْ کُنْتُ ضَامِناً لَهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْجَنَّةِ(بحارالانوار جلد36 صفحه296)